25 Temmuz 2012 Çarşamba

Miğferlerine esiyor rüzgâr ey Zeus!





Toprağı kızgın bir aşkla öpen ateş
Yakarken alev alev acı yürekleri
Ana sevgisinden uzak ey insanlık
Kaynayıp fokurdar mı, yok eder mi hayatları.

Gözlerin kan çanağı,
Yüzlerin katran karası, dilin sarkık
At izi it izine karışırken o an
Öfke ile geçerken arabalar
Ellerinde silahlar yaşları ya yirmi ya daha az
Miğferlerine esiyor rüzgâr ey Zeus.

Yeşil gözleri vardı, yeşil, onursuz olan
Işığın güvercinler gibi coştuğu an
Duvarları küflenmiş evlerde çocuklar
Karanlık sofralarda aç ve yoksul
Lakin düşünmeyen iblisin şövalyeleri
Bildiğinden şaşmayan karanlık yüzler.

Özgürlüğün yok olduğu, sessiz, kara
Kanla yıkanan, acı çeken bir dünya.

H.Güzel/25.07.2012

6 yorum:

  1. "Özgürlüğün yok olduğu, sessiz, kara
    Kanla yıkanan, acı çeken bir dünya."

    Çok etkileyici olmuş gerçekten...
    Kaleminize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğeninize çok teşekkür ederim "nursalkımı".
      Saygılar.

      Sil
  2. Çok etkileyici buldum bu şiirinizi.

    YanıtlaSil
  3. Acı ama gerçek bir tablo ne yazık ki..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet haklısın "Kitap Cumhuriyetim". Dediğiniz gibi "Acı ama gerçek bir tablo ne yazık ki". Saygılar.

      Sil