EKONOMİK ÇIKMAZIN KÜRESEL ETKİSİ

Toplumların yüzyıllardır yaşanan olaylar sonucu oluşturduğu bir takım kavramlar vardır. Bunların bir kısmı yazılı, bir kısmı da yazısızdır.

Bunlardan biride halkın kendi kendine oluşturduğu, hiçbir yazılı metine dayanmayan “etik” kavramıdır. Etik kavramı evrensel boyutta kabul görmektedir. Her toplumun yaşam biçimine ve ahlak anlayışına göre şekillenmektedir. Misal Türkçede “etik” kavramı “ahlak” sözcüğüyle eş anlamlı kullanılır.

Yetersiz kaynakların paylaşımının gerekliliğini belirtmesi nedeniyle “ekonomi”de de kullanılır.

Şimdi ben bu kavramı kısaca neden dile getirdim?

Çünkü etik kavramı toplumumuzun “öncelikleri” arasında yer almamaktadır.

Etrafınıza şöyle bir bakın isterseniz. Trafikten çalışma yaşamına, eğitimden yargıya kadar çok değişik alanda bunu görebilirsiniz. “Nasıl yaparsak doğru davranırız” ya da “doğru ile yanlışı”, “iyi ile kötüyü”, “haklı ile haksızı” nasıl birbirinden ayırabiliriz düşüncesinin de pek kabul görmediğinin farkına varabiliriz.

Etik anlayışta bölgesel ya da küresel anlaşmazlıkların, savaşlarında yeri önemlidir.

Küresel boyutta yaşanan gelişmelere bakıldığında “haklı ile haksızın” ayrımında “güç” dengesinin öne çıktığını görmek şaşırtıcı değildir. Güçlü olan her daim haklıdır kendince.

Ekonomik krizlerin derinleşerek sarsmaya devam ettiği ülkelerin çıkış noktası ne yazık ki artık alışılagelmiş kapitalist yöntemlerle çözülememektedir. Sistem tıkanmış gözüküyor.

Emperyalist ülkelerin ekonomik darboğazdan ya da dibe vurmaktan çıkmak için; toplumları birbirine düşürmeyi seçenek olarak düşündükleri görülmektedir.

Hali hazırda görülen budur. Bu durumda ne haklıyı haksızdan ayırmanın ne de etik anlayışın önemi dikkate alınmaktadır. Güçlü olan güçsüzün sırtında boza pişirmekte, paylaşılması gereken kaynaklar iç edilmekte, çalıp çırpılmakta; gerçek sahiplerine bırakılmamaktadır.

Günümüz toplumlarının dünden daha kötü olduğunu, çıkarlarını daha az düşündüğünü; paylaşımcı devletlere boyun eğdiğini, eğeceğini düşünmek doğru değildir.

Dün değişik coğrafyaların kaynaklarını sömürenler bunu bugün kolay kolay yapamamaktadır.

Kolayını ise kenarda durup bölgesel bazda yan yana yaşayan toplumları “Alicengiz” oyunlarıyla birbirine düşürmekte bulmaktalar.

Yunanistan’ın içinde bulunduğu ekonomik çıkmazın benzeri bir çıkmaza İspanya, Portekiz, İtalya; sonrasında olasılıkla Fransa ve Almanya’da sürüklenecektir.

ABD’nin ekonomik krizle baş etmek için sarf ettiği çabayı; kriz ihraç etme mücadelesini görüyoruz.

Halkın içinde bulunulan ekonomik dar boğazın potasında kolay eritilebilmesinin; kitlesel eylemlerin yumuşatılmasının tek çaresi olarak da “savaş” sözcüğünü gördükleri düşüncesi yaşanan olaylar nedeniyle insanın aklına gelmektedir.

Emperyalizmin ayak oyunlarına takılmamak için dikkatli olunması gerekmektedir.

İşin etik boyutunu düşünmek işlerine gelmez. Yani “yetersiz kaynakların” paylaşımını…