2 Kasım 2012 Cuma

GİTMELİ




Yağmurlu bir gündü. Gri bulutlarda
Sokaklar solgun yüzünü yıkamaktaydı.
Karanlıkta uyuklayan evlerde
Ölen aydınlığın matemi vardı.
Körelmişti vicdanlar, nasırlaşmıştı yürekler
Unutmuşlardı yaşamın deniz, ırmak, orman olduğunu.
İçlerinde bir acı hissetmezlerdi heyhat!
Günlerimiz azdı çok da uzun değildi
Yağmur yağıyordu, sular dalgalı, sokaklar karanlıktı
Eserken deniz yeli lodosa inat.



H.Güzel /02.11.2012

6 yorum:

  1. Bazen lodosa inat ters yöne mi gitmeli diye düşündüğüm olur ama yenilirim sert esen rüzgarlara...
    yüreğinize sağlık Öğretmenim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yenilmemek lazım "sert" esen rüzgârlara diyelim:) Teşekkürler "siyahkuğu"...

      Sil
  2. Çok güzel sanki bizim ülkemizin, insanlarımızın halini tasvir ediyor...elinize kolunuza sağlık hocam...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her yazı, her şiir yaşanmışlıkları tasvir eder, betimler zaten ....Selam ve saygılar...

      Sil
  3. Anlatmak istediğiniz cümlede değil,kelimede gizli... Hep söylemişimdir şairler çok özel insanlardır diye.. Hüseyin Hocam yüreğinize sağlık..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şairlik kim biz kim Hanife Hanım...Karalıyoruz işte bir şeyler kendimizce. Yorum için teşekkür ederim. Selam ve saygılar.

      Sil