Çocuklar.
Yarının büyükleri, geleceğimiz, göz nuru çocuklarımız
Hiç biri dünyaya gelmek için sormadılar
Nazlı bir çiçek gibi doğdular
Bu dünyaya
Her ücra köşede,
Uçsuz bucaksız bozkırda,
Bir vadi yamacında,
Metropolde,
Bir ormanın kuytu köşesinde
yarınların başlangıcı oldular
Öldürülen,
İstismara uğrayan,
Dilendirilen,
Küçük yaşta çöp arabasıyla köşe bucak
Çöp toplayan,
Şiddet gören çocuklar
Vay yavrum vay çocuğum
Bugün biri, yarın bir başkası
Yüreğimize ateş düşüren
Ölümler, acılar, cinayetler
Yaşamak onların hakkı değil mi?
Bazen söz hükmünü yitirir
Günlerce, aylarca, yıllarca
Belki de bir ömür
İzi kalır zamansız gidişlerin
Sadece çocuklar değil. Dünyanın gözü önünde Filistin, Doğu Türkistan sadece Müslüman coğrafyaları değil artık tüm dünya da orman kanunları geçerli oldu.. Allah sonumuzu hayreylesin amiiin.. Kaleminize yüreğinize sağlık..
YanıtlaSilAynen öyle değerli kardeşim. Yorum için çok teşekkür ederim. Selam ve saygılar.
Sil