Ücra bir köşede
Yüreğin paramparçayken
Nefes alamazken karanlık gecenin içinde
Bir gölge oyunudur sanki yaşadıklarımız
O büyük güçler
O yaşamın cellâtları
Seni yağmur suları gibi sürüklerken
Gülümsemenin buğusu nemli gözlerde
Hiç gördün mü bilmem
Cam kırıklarında yürüdüğünü çıplak ayaklı
bebelerin
Ne demek olduğunu yalnızlığın
Yedi tepeli şehrin varoşlarında
Sen yoksul ailenin çocuğuydun
Sen kuşun kanadında dalgalara direnirken
Yapayalnız, kimsesiz
Onlar hep güçlüydü çocuğum
Dudaklarımda sızısı kendimi bildim bileli
Merhabalar.
YanıtlaSilBüyük güçler ve yaşamın cellatları sahnede oldukları sürece bu sızılar dinmeyecek!
Kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Sağlıcakla ve esen kalın.
Merhaba Recep bey.
SilAynen öyle.
Bu arada tekrardan geçmiş olsun. Sağlıklı bir yaşam diliyorum.
Selam ve saygılar.