Dur diyecek yoksa eğer...
Zaten
Eyvallah demeden de çekip gider insan
Yaşanmışlıkları unutarak hem de
Belki tam öğle vaktinde gidersin
Belki güneş ortalığı kavururken
Ya da karlı bir günün öğle vaktinde yüzünü yakarken keskin bir ayaz.
Gideni seyreden varsa bir yerlerde
Ya da ılık rüzgarlar eserken gidersin.
İnsan işte insan...
Yürümek için doğrulduğunda başladı gitmesi
Devam ediyor halen.
Bazen hüzünlü...
Bazen bir gülümsemeyle
Bazen düşler içinde uyandığında bir gece yarısı
Yüreğinin üstünde hissettiğinde ağır yükü.
Ellerin ceplerinde gidersin,
Islak bir gök varken başının üstünde
Sonra dön bak denize,
Yaşam ağaç dallarında büyürken
Rüzgarda kavrulurken nehir
Gidersin.
Çok güzel, anlamlı, düşündürücü. Yüreğinize sağlık Hüseyin Hocam.
YanıtlaSil" İnsan işte insan...
Yürümek için doğrulduğunda başladı gitmesi
Devam ediyor halen. "
Her dize ayrı ayrı vurgulanmaya değer.
Merhaba saygıdeğer öğretmenim.
Silİnsan yaşamının bir gün sona vereceğinin bilincinde olmak için yazdım düşüncelerimi.
Kim bilir,
Bir gün,
Soğuk ve ayazda mı,
Karlı bir günün sonunda mı,
Ağaçlar filizlenirken mi,
Kırkikindi yağmurlarında mı,
Sarısıcak kavururken doğayı,
Ağaçlar yapraklarını savururken mi,
Sobalar kışa hazırlanırken mi gidilecek o köprüden geçmek için.
Saygı ve selamlarımla.
Çok beğendim şiirinizi, elinize, yüreğinize sağlık.
YanıtlaSilEvet, haklısınız; gitme diyen biri yoksa gideriz yani; yapacak bir şey yok.
Teşekkür ederim Müjde kardeşim.
SilSelam ve saygılar.