Dün gibi hatırlıyorum geçen yılları. Acısıyla, sevinciyle.
Yaşam ne garip.
Sen yürüdüğün yol kulvarında plan program yaparsın, o ise sana sürprizler.
Bazen balyoz gibi iner omuzuna yaşamın gerçekleri.
Bazen kederlenirsin, bazen alır bir sevinç.
Aynaya baktığında dünün çocuksu yüzünü ararsın.
Kendini ararsın, sorgularsın.
Bazen iki kişilik yalnızlıkları seyredersin, bazen kalabalıkları.
Kısacası, kendini ararsın, kendi anılarında...
Merhabalar.
YanıtlaSilAynalar gösterse bile bizimle birlikte yaşlandığına şahit oluyoruz. Sizin de dediğiniz gibi, ben de hep kendi anılarımda kendimi ararım.
Kalemeinize, emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.
Aynen öyle Recep Bey.
SilDüşünen, sorgulayan insan dünü de bugünü de anılarda arar.
Selam ve saygıalr.
Dün....yıllar öncesi....hiç aklımdan çıkmıyor...keşkeler...
YanıtlaSilEmeğinize sağlık.
Selamlar, saygılar.
Geçmişteki insanlığı ara ki bulasın. Olanaksız bu durumda. Sokaklar, çarşı pazar, yollar, meydanlar vs.... Dünü aratıyor Müjde kardeşim.
SilSelam ve saygılar.