BİR
TEMMUZ SABAHINDA
GÖKTEN
GÜNEŞ YAĞIYORDU
SICAKTI…
HAVA
SICAKTI…
TOPRAK
SICAKTI…
O GÜZEL
YÜREKLİ KADIN
BAŞINI
KOYACAK BİR OMUZ ARIYORDU,
TÜM
AKASYALAR PENCEREMDE
ACIYA VE
SEVGİYE ŞAHİT OLURKEN
SARI
SENDİN…
MAVİ
SENDİN…
YEŞİL
SENDİN…
GÜNEŞ
SENDİN…
KANAT
ÇIRPARKEN ÖZGÜRCE KUŞLAR
GÖZYAŞLARIN
YÜREĞİME AKIYORDU
SONSUZLUĞUNDA
HİÇLİĞİN
BİR
TEMMUZ SABAHINDA
HATIRLIYOR
MUSUN?
H. GÜZEL
Ne güzel bir şiir bu...elinize sağlık hocam..
YanıtlaSilnot: az önce harf hatası yüzünden yorumumu sildim
Teşekkür ederim Müjde hanım. Yazılarınızı yayınladığınızda okuyorum. Lakin bu ara yorum yapmadım. Bilgine. Araştırmaların yerinde ve gerçekçi. Saygılar.
SilÇok beğendim hocam.
YanıtlaSilYüreğinize sağlık.
Teşekkür ederim Nurten Hanım.
SilEh işte anlık karalamalar benimkisi.
Selam ve saygılar.
İnsan ile doğayı ne güzel kaynaştırmışsınız dizelerinizde..Yüreğinize sağlık, kaleminiz daim olsun, Hüseyin Hocam.
YanıtlaSilEsenlik içinde olun.
saygılar,
İnsan ve doğa ayrılmaz ikili zaten...
SilBirinden bahsetmek diğerini de kapsıyor ister istemez.
Teşekkürler Hanife Hanım.
Saygılar.
Güneşli günlere hasret kaldığımız şu günlerde sıcacık bir şiir iyi geldi.
YanıtlaSilGüneşli günlerin insan yaşamında yeri yadsınamaz...
Sil"Güneşli günlere hasret kaldığımız şu günlerde " cümlenize katılıyorum..
Yorum için teşekkür ederim.
Saygılarımla.