BİR KUM FIRTINASI

 

Hayatı ve zamanı tüketircesine, anları önemsizleştirircesine, insanlığın telaşla yaşaması, yaşama edilmiş en büyük ihanettir. Geçmişin ve günün değerlerini hatırlamalı, karanlık bir labirentte kaybolup gitmemeli insan.

Sahip olduğumuz mevkilere sonsuza kadar sahip olamayacağımıza göre, etrafımızdaki insanlara saygıyı kaybetmemeli, o mevkileri velev ki bir gün kaybettiğimizde bizlere saygı gösterecek olanlar karanlık labirentte kaybolup gitmeyen saygı gösterdiğimiz insanlar olacaktır.

Ahmet, Mehmet, Mustafa...

Hiç fark etmez, isimler her daim değişiyor, aslolan nedir peki?

Aslolan yapılması gerekeni, doğru bildiğimizi, insanlık için faydalı olanı, sen şusun busun yaklaşımını tarihin çöplüğüne atarak yapmaktır. Çünkü, hayat aynı zamanda akıp gidiyor, durduramazsın, aynı mekanda yada farklı mekanda, herkesin yaşamı farklı, gerçekleri, acıları, düşünce ve duyguları farklı.

Unutmamak gerekiyor ki, hayat, her bedende farklı yaşanıyor, bunu değiştiremezsin, ve yine aslolan şey anlamsız kalabalığa kapılmadan yürüdüğün kulvarda yalpalamadan, nereye yürüdüğünü, neden yürüdüğünü hesaplayarak yürümektir .

Dünyanın dört bir yanında çok farklı kültürler, yaşam anlayışları, farklı düşünceler, inançlar var.

Ve yine dünyanın dört bir yanında, çaresiz cahil insanlar var.

Cahil insan, hangi sığınağa girdiğine bakmaz, yanındakiler doğru mu değil mi çok fazla ilgilenmez.

Bu bağlamda, varlığını sürdürebilmesi için çok çabuk kabuk değiştirir.

Çünkü, yol haritası ve değerleri yeterince oluşmamıştır.

Kolay inanır, kolay saldırganlaşır.

Dolayısıyla, bulunduğu yerde derin bir yabancılık çeker.

Farklı kültür, düşünce ve yaşam anlayışına karşı çıkar.

Bunu değiştirmenin çaresi nedir o halde?

Bu soruya verilecek cevap, aydınlanmadır, eğitimdir, insan haklarına saygıdır.

Bir kum fırtınası içinde savrulup duruyoruz. Kum fırtınası bittiğinde nerede bulacağız kendimizi...

Onu da zaman gösterecek.

Her insanın yaşamında, benzer olmasa da farklı konularda kırılganlıklar mutlaka vardır.

Önemli olan, hatalardan ders çıkarmak, benzer hatalara, kırılganlıklara düşmemektir.

Dünü geri getiremezsin, yarın ise vereceğin kararla belirlenir.

İnsan ömrü ne kadar uzun olursa olsun bir gün bitiyor. Yaşamın boyunca elde ettiğin maddi ve manevi ne varsa bırakıp gidiyorsun. O nedenle eğilip bükülmeye gerek yok..