Hani bir ağacın gölgesi
ıslak bir gün ışığını
kucaklamak ister ya...
Hani gökyüzü iri
bulutlarla kıvrımlanır ya...
Hani serçenin gözü
çelikleşmiş ışığı arar ya...
İşte böylesi anlarda
içime bir hüzün çöker
Bir acı...
Öyle bir şey işte
yaşadıklarımız
Böylesi günlerde her
şey suskun
her şey dingin
her şey belirsiz
olur...
Yarasaların kanat
çırpışları duyulduğunda
koyu gölgeler üzerimize
çökmeye başladığında
biraz yorgun
belki biraz kırgın
ama dimdik ayakta...
Hüseyin Güzel/ İstanbul/23.08.2017
Çok güzeldi Hüseyin hocam, elinize sağlık.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Müjde Hanım kardeşim...
SilMerhabalar Hüseyin Öğretmenim.
YanıtlaSilSatır aralarında kalan duygular, hayatın artık bizleri yorduğunu işaret ediyor. Hayatı bizlere yaşanmaz ve çekilmez kılan faktörün yine insan olduğunu bilmekse, bizleri daha da yoruyor. Her ne kadar hüznü anlatıyor olsa da güzel bir şiirdi Hüseyin hocam. Kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve dualarımla.
Doğru dersin Recep bey.
Silİnsanı yoran yine insandır.
Bu gerçek maalesef yüzyıllardır değişmeden dörtnala gidiyor.
Zararı yine insan görüyor. Selam ve saygılar.
içten gelen,duygusal bir şiir olmuş..elinize sağlık..
YanıtlaSilTeşekkür ederim Ertuğrul kardeşim.Selam ve saygılar.
Sil