SOĞUK BİR KASIM SABAHINDA-12

Ener hoca her daim derdi:

"Kör topal ne olursa olsun naklimi buradan aldırmama yardımı olacak biriyle evleneceğim."

Yaklaşımının yanlış olduğunu her konuşmasında karşı görüş olarak söylerdik.

"Burası da bizim memleketimiz arkadaş. Kolayı herkes sever. Kolaya herkes kaçar. Lakin önemli olan zoru başarmaktır. Yörenin çocuklarının öğretmene ihtiyacı var."

Söylediklerimizi ya anlamıyordu ya da işine gelmiyordu. Veya anlamak istemiyordu.

"Gideceğim" sözünden başka söz bilmiyordu.

Bu durumda Ener hocayla fazla ilgilenme gereğini duymadık.

Sonrasında bir gün tayini çıktı Hatay'a gitti. Hatay'da bir köy okuluna gitmişti.

Selahattin Günay yalnız kaldı bu durumda.

O sırada yeni bir öğretmen gelmiş göreve başlamıştı.

Yaşar Kaya.

Çektiğimiz sıkıntıları çekmedi.

Selahattin Günay'ın yanına yerleşti.

Bu duruma sevinmiştik. Hiç olmazsa gelen arkadaş sorunlarla boğuşmamıştı.

Bizim evin yanında ilkokul öğretmenlerinin de evi vardı. İlkokul öğretmeni arkadaşlar da iyi insanlardı. Onlarla Calada kaldığımız sürede sorun yaşamadık.

Kaldığımız ev köyün eski yapılarından biriydi. Bakımsızdı. Uzun süre kullanılmamıştı. Bir süre hayvanların konduğu evin tabanından belliydi. Hayvan dışkıları alınırken evin tabanı çukurlaşmıştı. Duvarları da pek sağlam değildi. Yağmurlu havalarda evin her tarafı damlardı. Damlayan yerlere leğen koyar suyun etrafa dağılmasını önlerdik.

Beş gün boyunca evin duvarlarını döven fırtına ve soğuğun geçmesini beklemiş, altıncı günde gerekli koşulları sağlamış, kutup koşulları olmasa da; Allahuekber dağlarının 1914'de dondurucu soğuğunda aldığı canların koşullarını yaşamıştık. Isının soğuğa galip geldiği koşullardaydık artık.

Şenlik Cengiz'e ne kadar minnettar olduğumuzu söylemeye gerek yok. Onun çabası soğuk ve ayazın ısıya dönüşmesini sağlamıştı.

İzleyen günlerde uygar dünyayla tek bağlantımız köyde bulunan ptt şubesindeki tek telefondu. Tüm köyün kullandığı tek telefon da oydu. Yakınlarımızdan haberdar olmak için sıklıkla ptt şubesine giderdik.

PTT memuru Alibey bey hoca yine mi telefon edeceksiniz diye takılırdı. Bazen telefon hatlarında meydana gelen arıza nedeniyle telefon bağlantısı kullanılamazdı. Tek yapacağımız şey mektup yazmaktı. O da haftalar alırdı gitmesi. Cevabın gelmesi ise bazen aylar sonra olurdu.