Bir
ara dikkatimi çekmişti. Deniyordu ki, "...yalnızlık umudumu kırıyor;
yanımda birilerinin olması üzerimde ağırlık yapıyor... Beni mutlu eden yalnızca
özgürlük, özgür olduğum düşüncesi."
Sarsıcı
gerçeği çarpıcı şekilde verirken kendi duygusu içinde kaybolmak bu olsa gerek.
Hem, "yalnızlık
umudumu kırıyor" diyeceksin; hem de, "yanımda birilerinin olması
üzerimde ağırlık yapıyor" düşüncesinde yitip gideceksin.
İşin
özü yalnızlık aslında kimsesizliktir.
Kalbindeki
fırtınan zerresini belli etmeden dik, sarsılmaz adımlarla yürüyememektir.
Her
şeyi bildiğini sanırken aslında hiç bir şey bilmemek, başkasının yanında yük
olduğunu düşünmek, bencillik ve kibirdir.
"Yalnızlık
özgürlüktür..." düşüncesi farklı hayatların
bağlandığı yaşam biçimi ve anlayışı olabilir.
Lakin,
yalnızlık özgürlüktür doğru olmasına doğruda, ya yaşlılıkta yalnızlık nedir?
Bir
tas suyu veren olmazsa, hastalığında elini tutan olmazsa?
Yalnızlığın
ne demek olduğunu o zaman anlar insan.
Yazması
çizmesi kolay gelir, lakin gerçekler çok farklıdır. Bu dünyada hiç bir Allahın
kulu yalnız kalmasın. Ya evladının, ya da can yoldaşının yanında olsun.
Yaşam
bir başkası istiyor diye hayatında değişiklik yapmak değildir. Sevdiklerinle
yan yana nefes almak, toplum için iyi şeyler yapmaktır.
Yalnızlık
düşüncesinin kendisi için önemli olduğunu düşünenlerin de elbette ki kendine
göre bir gerekçesi vardır. Olmalı da. Yoksa sözcüklerin ve davranışların bir
anlamı kalmaz. Çünkü, yalnızlık kimi zaman hayatımıza yön veren bir durum olsa
da, yalnızlığı seçmenin de gerekçesi mutlaka vardır. Misal, çoğu insanın
hayatında özel diyebileceği birinin olmaması. Mutlu ve huzurlu olmak için doğru
insana rastlayamamış olması.
Yalnızlık
özgürlüktür yada değildir.
Hayat
yalnızken de, değilken de öğretici olmalıdır.
Yol
haritasında bazen yalnızlık kendinizi tanımak, kendinizle ilgilenmek adına bir
şans da olabilir.
Nietzsche'ye
göre ise yalnızlık, "...kimine göre hasta kişinin kaçışıdır; kimine göre de, hasta
kişilerden kaçıştır."
Kısacası
yalnızlığın nedenleri de yorumları da çok farklıdır.
Yalnızlığın
çok farklı nedenleri olsa da, tek başına kalmaktan uzak durmanın önemine
inanıyorum. Hiç bir canlı tek başına hayatını uzun süre sürdürme olanağına
sahip değildir. Yanındakilerin varlığıyla huzur bulmak, dönüp asla geriye
bakmamak, olumsuzluklarla karşı karşıya gelmemek, başkalarının hayat anlayışı
ve yaşam tarzına karışmamak... Kim neyse nedir...
Hayat
insanı acizlik ve güçsüzlük sarmalına mahkum etmemeli. İnsan kendi gücünü
anlamalı. Kabul görmek için şekilden şekile girmemeli. Gerçekleri göremiyorsan
yalnız olsan ne olmasan ne.
Kimi
insanların, çok uzun zamandır zihinlerini kurcalayan "yalnızlığın özgürlük
olduğu" düşüncesi bağlamında biriken ve cevaplanması gereken
soruların cevaplarını birleştirip hayatına
en doğru kararla devam etmesi gelecek için önemli bir adım olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder