Ücra bir köşede
Yüreğin paramparçayken
Nefes alamazken karanlık gecenin
içinde
Bir gölge oyunudur sanki
yaşadıklarımız
O büyük güçler
O yaşamın cellâtları
Seni yağmur suları gibi sürüklerken
Gülümsemenin buğusu nemli gözlerde
Hiç gördün mü bilmem
Cam kırıklarında yürüdüğünü çıplak
ayaklı bebelerin
Ne demek olduğunu yalnızlığın
Yedi tepeli şehrin varoşlarında
Sen yoksul ailenin çocuğuydun
Sen kuşun kanadında dalgalara
direnirken
Yapayalnız, kimsesiz
Onlar hep güçlüydü çocuğum
Dudaklarımda sızısı kendimi bildim
bileli
Hüseyin Güzel/02.06.2013
Hocam çok güzel bir şiir, yüreğinize sağlık...
YanıtlaSilsağlıcakla kalın..
Teşekkürler Müjde hanım kardeşim. Siz de sağlıcakla kalın. iyi bir hafta diliyorum.
SilMerhabalar Hüseyin Güzel.
YanıtlaSilSoyadınız gibi duygularınızı çok Güzel bir şekilde dizelerinize nakşetmişsiniz.
Cenab-ı Allah bu dünyayı ve bu dünya nimetlerini herkese yetecek kadar yaratmış ama; şu merhametsiz, vicdansız ve doymak bilmeyen aç gözler olmasa!..
Kaleminize, gönlünüze ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve dualarımla birlikte en Güzel'e emanet olun.
Haklısınız recep Bey . Her zamanki yorumlarınızda olduğu gibi. Teşekkür eder, sağlıklı günler dilerim. Saygılarımla.
SilRecep Bey bu arada Bimcell ile ilgili yazınızı daha önce okumuştum. Lakin yorum yapmamıştım. Yazıyı bloğunuzda kaldırmışsınız. Güzel bir yazıydı. Teşekkür etmek istedim verdiğiniz bilgiler için.
Sil