Çocuklar. Yarının büyükleri, geleceğimiz, göz nuru çocuklarımız. Hiç biri dünyaya gelmek için sormadılar. Nazlı bir çiçek gibi doğdular bu dünyaya. Her yerde, her ücra köşede, uçsuz bucaksız bozkırda, bir vadi yamacında, metropolde, bir ormanın kuytu köşesinde yarınların başlangıcı oldular...
Öldürülen, istismara uğrayan, dilendirilen, küçük yaşta çöp arabasıyla köşe bucak çöp toplayan, şiddet gören çocuklar...
Vay yavrum vay çocuğum...
Bugün Narin, yarın bir başkası...
Ölümler, acılar, cinayetler...
Hak, hukuk, özgürlük...
Onların hakkı değil mi?
Bazen söz hükmünü yitirir
Günlerce, aylarca, yıllarca
Belki bir ömür
İzi kalır zamansız gidişlerin...
İnsanların duyguları bu denli körelmemeli, duygusal bir kopuş yaşanmamalı, vicdanlar kara toprağa gömülmemeli...
Nasırlaşmış yüreklere ihtiyacımız yok...
Oğullarımızın, kızlarımızın, evlatlarımızın geleceği her şeyden önemlidir.
Topyekün bir zihniyet yıkımı olmalı ve yerine "etik" değerleri olan bir toplum gelmeli. Ahlak kelimesi yerien özellikle "etik" kelimesini tercih ettim. Ahlak denince din konuşmaya başlıyor çünkü insanlar.
YanıtlaSilEğitim bir toplumun etik anlayış kazanması için vazgeçilmezdir. Ahlak deyince bir başka anlam çıkarmak bence doğru olmayan bir seçenektir. N. Narda kardeşim Yorumunuza katılıyorum. Yorum için çok teşekkür ederim. Saygılar.
Sil