KAR TANELERİ

Kar taneleri düşüyor tek tek

Şehirlerin varoşlarına

Sokaklar diz boyu kar,

Gelinliğini mi kuşanıyor dağlar, ağaçlar, tekmil canlı

Kim bilir.

Gün doğuyor uzak tepelerden,

Alacakaranlık kayboluyor yavaş yavaş

Buz gibi havada güneşi kucaklıyoruz sonrasında

Sabahın ilk ışıkları ile insanlar yollarda

Gidecekleri yere gitmenin telaşında

Motor homurtularıdır çınlayan, kulaklarda

Çocuklar kan uykularında,

Fırınlarda sıcak ekmek kokusu,

Serçeler ve kumrular kanat çırpıyor bir tek yiyecek için

Konup konup kalkıyorlar balkonlara

Ne bir parça yiyecek bulabiliyorlar ne korunacakları bir yer ayazda.

Köprü altlarında yaşam süren evsizlerin,

Sobasında bir tek odun bulunmayan yoksulların durumu nedir?

Kar tanelerine mi sorsak acaba?

Kadınlara yapılan şiddet hız kesmeden devam ediyor

Kaburgası kırılan,

Kurşunla vurulan,

Yüzü moraran kadınlar

Kerpiç evlerde,

Gecekondularda,

Apartmanlarda

Dört duvar arasında tutsak kadınlar.

Sabahın alacakaranlığında,

Hep soğuk sokaklar, soğuk binalar,

İlk kez bu denli üşüyorum ben.

Ve uykusuz gözleri. Ağarırken tan

Kurtuluyor Ayşe en sinsi tuzaktan.

Bir adam nefret içinde, yüreği buz

Bir kış rüzgârı gibi acımasız.

Yorgun bir fırtına

Umutları uçursa yarına doğru

Bin yıllık korkuları yok etse yeniden.

H.Güzel / 06.04.2013